|
سال ۹۴ با تمام فراز و نشیب‌های خود به پایان رسید. سالی که آبستن اتفاق‌های بسیاری برای صنعتگران خودرویی و قطعه‌سازان بود و به گفته برخی کارشناسان، شوک‌های ناگهانی بسیاری به قطعه‌سازان وارد کرد، شوک‌هایی که آسیب‌هایی را نیز به همراه داشت.
محمدرضا نجفی‌منش - عضو هیات‌مدیره انجمن قطعه‌سازان
با درنظر گرفتن ادامه روند فعلی و ظرفیت بازار داخل، تولید حدود یک میلیون
خودرو در سال 95 پیش‌بینی می‌شود که برنامه‌ریزی پرباری برای صنعت قطعه در
سال جدید خواهد بود. با فرض درنظر گرفتن تسهیلات ویژه از سوی دولت برای
تولیدکنندگان و متقاضیان، ممکن است تعداد خودروهای تولیدی به یک میلیون و
300 تا 400هزار دستگاه نیز برسد که تحقق این روند بستگی به سیاست‌های دولت
دارد. در سال 93 صنعت خودرو 30درصد رشد ناخالص ملی کشور را موجب شد که این
روند نشان می‌دهد در صورت رونق این صنعت، صنایع پیشین و پسین صنعت خودرو
نیز رونق خواهد گرفت. بنابراین با پیش‌فرض تولید یک میلیون و 300 تا
400هزار خودرو، حداقل 30 تا 40درصد افزایش تولید نسبت به سال 94 را در سال
جدید پیش‌بینی می‌کنیم که کمک بزرگی بعد از یک دوره کم‌تحرکی به این صنعت
خواهد کرد، این در حالی است که ظرفیت این مقدار تولید نیز در کشور وجود
دارد. برچیده شدن تحریم‌ها دسترسی قطعه‌سازان به مواد اولیه اصلی و قطعات
اصلی را ممکن می‌کند این در حالی است که پیش از این تولیدکنندگان قطعه
ناگزیر بودند برای تهیه قطعات تحریم‌ها را دور زده و راه‌های سختی را طی
کنند. همچنین آنها ناگزیر به استفاده از موادی که مرغوبیت اولیه را نداشت
نیز بودند. بررسی روند فعلی نشان می‌دهد مقدمات کار در حال فراهم شدن است و
باید بتوان به سمت صادرات حرکت کرد و هرچند در سال‌های نخست پاسخ مطلوب
به‌دست نخواهد آمد اما بستری فراهم می‌شود تا در سال‌های نه چندان دور به
نقطه مطلوبی برسیم. بنابراین با تولید یک‌میلیون و 300هزار خودرو در سال
95، به طور قطع این تعداد در 10 سال آینده و در افق 1404 به 2 تا 3میلیون
دستگاه خواهد رسید. این در حالی است که یکی از شروط همکاری تولیدکنندگان
ایرانی با خودروسازان بین‌المللی، همکاری در بازار صادرات با هدف صادرات
30درصد تولیدات بود که تحقق این شرایط می‌تواند شامل تولیدکننده خودرو و
نیز صادرکننده قطعات باشد. بنابراین با ورود خودروسازانی نظیر رنو، پژو و
دیگر خودروسازان، بازار بالقوه ایران برای صادرات فراهم خواهد شد.
داخلی‌سازی 40درصدی قطعات خودرو برای شروع و دستیابی به 80درصد بومی‌سازی،
سرآغاز خوبی خواهد بود، این در حالی است که شرکت رنو نیز اعلام کرده که
برنامه 80درصد داخلی‌سازی تولید را دنبال می‌کند و با توجه به آنچه در
برنامه‌ها آمده، پژو نیز همین برنامه را دارد. بی‌شک واردات خودروهای
گران‌قیمت با تیراژ محدود، به نفع قطعه‌ساز داخلی نخواهد بود، بنابراین
برنامه پیش‌بینی شده این است که روی خودروهای با قیمت پایین کار شود تا سهم
قطعه‌سازان داخل نیز افزایش یابد. صنعت قطعه، دانش لازم را در اختیار دارد
و تنها نیاز به روزآمد شدن آن است که این اقدام نیز با حرکت به سوی
سرمایه‌گذاری مشترک (جوینت ونچر) با قطعه‌سازان بین‌المللی و استفاده از
تحقیق و توسعه (R&D) ممکن می‌شود. بنابراین فضای خوبی به وجود آمده که
باید از این فضا استفاده و به سمت اقتصاد مقاومتی حرکت کنیم و عمق ساخت
داخل را به اندازه‌ای بالا ببریم که در هیچ شرایطی، دیگران نتوانند
تولیدکنندگان را تحت‌فشار قرار دهند. در این راستا نیاز است تا زنجیره
تولید را اعم از مواد اولیه، دانش فنی، قالب‌ها، ماشین‌آلات و خود محصول
کامل کنیم. اگر این زنجیره از لحاظ فناوریکی کامل شود، به قدر کافی قدرتمند
خواهیم شد که در هیچ شرایطی زیرفشار قرار نگیریم.
|